พื้นที่ส่วนกลางของชาวมาไซหรือที่เรียกว่าฟาร์มปศุสัตว์แบบกลุ่มนั้นอยู่ใกล้กันในเชิงภูมิศาสตร์ แต่ยังห่างไกลจากอุทยานแห่งชาติ ข้างในแอมโบเซลิ ช้างกำลังหมกมุ่นอยู่กับหนองน้ำสีเขียวเข้ม แมวใหญ่และไฮยีน่าสะกดรอยตามควายป่าและควาย ในดินแดนที่อยู่ไกลออกไป สิงโตที่ซ่อนเร้นเล่นซ่อนหากับคนเลี้ยงสัตว์ชาวมาไซและปศุสัตว์ของพวกมัน

บนที่ราบยากที่กลายเป็นฝุ่นผงในยามแห้งแล้งและกลายเป็นโคลนโคลนหลังฝนตกยังคงเป็นเช่นนี้ในชนบทของแอฟริกาส่วนใหญ่ สิงโตและสัตว์นักล่าอื่นๆ อาศัยอยู่เคียงข้างผู้คน ไม่ได้อยู่หลังรั้ว และชีวิตก็เป็นสิ่งที่ได้มาอย่างยากลำบากสำหรับทั้งคู่ ชาวมาไซและสิงโตได้แบ่งปันดินแดนแห่งนี้มานานหลายศตวรรษ ชาวมาไซมองตัวเองราวกับสิงโตสูงส่ง เหนือกว่า และแข็งแกร่ง ยิ่งไปกว่านั้น สิงโตยังเป็นตัววัดความกล้าหาญของนักรบมาไซอยู่เสมอ ในพิธีทางที่รู้จักกันในชื่อภาษามาอาว่าโอลาไมโยเมื่อชายหนุ่มอายุครบกำหนด เขาได้พิสูจน์ความพร้อมในการเป็นนักรบด้วยการฆ่าสิงโต การล่าสิงโตมาไซเป็นการต่อสู้เพื่อความตายระหว่างคู่ต่อสู้ที่คู่ควร นี่ไม่ใช่การล่าถ้วยรางวัล ซึ่งบ่อยครั้งเกี่ยวข้องกับนักล่ากีฬาที่รออยู่ในตำแหน่งที่ซ่อนไว้อย่างปลอดภัยเพื่อให้สิงโตมาหาเหยื่อ จากนั้นจึงยิงมันด้วยอาวุธพลังสูง การฆ่าสิงโตด้วยหอกในการต่อสู้ประชิดตัวต้องใช้ความกล้าหาญอย่างมาก การล่าสิงโตมาไซนั้นค่อนข้างหายากเช่นกัน และการฆ่าตามพิธีกรรมเหล่านี้มีผลกระทบเพียงเล็กน้อยต่อจำนวนสิงโตโดยรวม